Het regelen van je bruiloft kan stressend zijn. Je moet van alles regelen, bloemen, jurken, traditie en religie gerelateerde dingen én je make-up. Wanneer je niet meteen de goede visagist hebt kan je proefsessie een hel zijn. Dat is precies wat mij was overkomen.
De visagist
Ooit kwam ik deze visagist tegen op een event. Ik was 17 en vond het prachtig hoe zij de make-up deed van een meisje op dat event. Ik wist toen al dat wanneer ik ooit trouw, dan wil ik haar. En zo kwam het ervan. Ik maakte een afspraak voor mijn proefmake-up. Deze zou bij haar thuis plaats vinden in Amsterdam. Ik nam wat voorbeelden mee en ging vanuit Den Haag richting Amsterdam. Mijn oom ging mee, hij had vaker met haar gewerkt en wist dat zij openstond voor suggesties. Mijn zusje ging ook mee, aangezien zij ook visagist is, kon ze ook meedenken. Ik heb de visagist van te voren gevraagd of zij het goed vond dat ik 2 personen mee nam. Het was geen probleem, want mijn oom kende ze al en nog iemand erbij vond ze alleen maar leuk en gezellig.
Toen we daar aankwamen werden we netjes ontvangen met een kopje thee. We spraken over koetjes en kalfjes. Het was een klein maar gezellig huisje. Ik maakte me wel een beetje zorgen over de hoeveelheid natuurlijke licht, want het was binnen wat donker. Aangezien ik overdag zou trouwen, zou het voor mij wel handig zijn om de look bij daglicht te zien.
Het was tijd om te starten. We stonden op en ze zei tegen mijn zusje ‘zo, heb je je voorbeelden meegenomen, want dan gaan we je mooi maken!’. We keken elkaar aan, waarop ik aangaf dat ik de bruid was. Een beetje laks zei ze ‘Ohw, je ziet er helemaal niet uit als een bruid. Ik ging er vanuit dat zij(knikkend naar mijn zusje) de bruid was’. *Akward*.
We begonnen met de make-up. Ik schrok wel toen ik haar werkkamertje(1m2) binnenkwam. Er lag make-up overal. Op tafel, in tasjes, in bakjes en noem maar op, erg onhygiënische. Wat mijn make-up wensen betreft, had ik maar 1 verzoek: ik wilde geen roodtinten. Vaak worden desi bruidjes opgemaakt met de kleuren rood, goud en zwart. Ik wilde dit niet. Niet omdat ik het niet mooi vind, maar puur omdat ik geen standaard traditionele make-up wilde. Ze legde mijn voorbeelden naast zich neer en begon te make-uppen. Ondertussen was ze met mijn oom aan het praten. Terloops maakte ze opmerkingen zoals ‘ik heb niet helemaal de juiste foundation voor je, want je bent best donker’. Achteraf is het makkelijk zeggen ‘had ik maar dit gezegd of had ik maar dat gezegd’, maar op zo een moment klapte ik dicht.
Op een gegeven moment zei ze dat ze toch rood ging gebruiken, waarop ik aangaf dat ik dat niet wilde. De look die ik had meegenomen stond mij namelijk niet omdat ik ‘te donker’ was, zei ze. Op dit moment had ze alleen de basis gedaan en nog niks aan oogmake-up. Haar argument was: ‘Ik breng het toch even bij je aan zodat je kan zien hoe het eruit kan komen te zien. Heel veel bruidjes vinden dit namelijk wel erg mooi’. Ik ging er vanuit dat ze één oog zou doen, maar ze bleef maar bezig. Ik heb de sessie uitgezeten. We hebben wat foto’s gemaakt van de make-up, ik heb mijn twijfels uitgesproken en ben toen ontevreden weg gegaan. Ik had haar gemeld dat ik er goed over na ging denken en dat nog niks vast staat.
Ik heb die week erna ook echt werkelijk nagedacht over de look en het daadwerkelijk overwogen. Uiteindelijk heb ik de visagist gemaild dat het niet de look is waar ik voor ga en dat ik niet voor haar kies. De reden hiervoor was heel simpel: ze luisterde niet naar mijn wens en kwam ook niet met een goed alternatief waar geen rood in verwerkt zat. Met nog 2 weken te gaan voor mijn bruiloft, had ik het vertrouwen er niet in. De reactie die ik toen terug kreeg had ik niet verwacht. Een mail vol verwijten en beschuldigingen. Maar ze was nog niet klaar. Want een kwartier later kwam er nog een mail achteraan. Ik zal jullie de details besparen.
‘Begrijp het ook dat je graag op aiswaria rai of op een model van DIOR graag wou lijken..maar helaas je bent t of je bent t niet.’
Je begrijpt wel dat ik hiervan in een deuk lag. Dat ze om 02.00 uur ’s nachts de tijd heeft genomen om mij dit allemaal te melden vind ik best grappig. De frustratie zat hoog bij haar.
Ik heb haar netjes bedankt voor haar mails en wenste haar veel succes in de toekomst.
De onprofessionaliteit
Vaak zijn er al tekenen waaraan je kan zien dat iemand niet professioneel is, dan maakt het niet uit of het een visagist is, een cateraar of de bruidsboetiek. Allereerst is respect naar elkaar toe heel belangrijk. In mijn geval was het respect ver te zoeken. Het is heel belangrijk om naar de klant(naar jou) te luisteren. Natuurlijk kan het zijn dat wat jij wilt, of in dit geval wat ik wilde, misschien niet helemaal bij je past en dat ze met een alternatief komt. Om te laten zien hoe het ook kan. Een goede make-up artiest kijkt naar de vorm van je gezicht, vraagt welke kleuren je aan hebt op je grote dag en heeft ook vooral een adviserende rol hierin. Bij mij is dit niet gebeurt. De visagist ging voor de standaard rode tinten omdat het makkelijk was. Voor mij was dat daarom ook één van de redenen waarom ik niet met haar verder ben geweest. Want als het al misging tijdens mijn proefmake-up sessie, wie garandeert mij dat het op de daadwerkelijke grote dag wél goed gaat?
Luister altijd naar je gevoel! Wanneer jouw gevoel zegt dat het niks gaat worden of dat je het helemaal niet vertrouwt, dan is het vaak ook echt zo. Wil je je goed voorbereiden, bega dan deze make-up blunders niet.
Simply Bliss
Aartie